Welke handelingen een verpleegkundige mag uitvoeren en onder welke voorwaarden, wordt bepaald door de wet (De wet betreffende de uitoefening van de gezondheidsberoepen, gecoördineerd op 10 mei 2015). Het toedienen van medicatie is een B2-handeling wat betekent dat dit steeds op medisch voorschrift dient te gebeuren. In principe haalt de patiënt het voorgeschreven product af bij zijn huisapotheek en bewaart het volgens de bijsluiter en/of het advies van de apotheker. De verpleegkundige dient de medicatie toe volgens het voorschrift van de arts. Er zijn bijgevolg 2 voorschriften nodig: eentje voor het afleveren van de medicatie aan de patiënt en een ander voor de toediening door de verpleegkundige.
Verpleegkundigen kunnen medicatie afhalen en bewaren in en op naam van een patiënt indien dit aangewezen is omwille van veiligheidsredenen, enkel in dat geval mag de verpleegkundige deze medicatie transporteren. Je handelt dan als plaatsvervanger in naam van de patiënt. Mag je voor al je patiënten de medicatie afhalen en beheren? Neen, tenzij er onderlinge afspraken gemaakt worden tussen de verpleegkundige en de apotheker. In principe wordt de medicatie steeds bewaard op het verblijfsadres van de patiënt, indien dit niet kan, dan kan de verpleegkundige als plaatsvervanger het medicijn bewaren en bijgevolg ook transporteren van en naar de patiënt. Echter, ook tijdens het transport moet het geneesmiddel bewaard worden volgens de richtlijnen van de fabrikant. Let dus steeds op de omstandigheden waarin het middel bewaard en vervoerd wordt, vriestemperaturen in de winter, hitte in de zomer, het verbreken van de koude keten waarin de bewaring moet worden gegarandeerd, kunnen gevolgen hebben voor werking van het middel en dus ook op de gezondheid van de patiënt. Wordt het middel niet bewaard volgens de voorschriften en het geneesmiddel wordt toch toegediend, dan zal in geval van schade aan de patiënt de verpleegkundige verantwoordelijk gesteld worden.
Tot slot, medicatie moet traceerbaar zijn en blijven gedurende het volledige proces van productie tot verbruik. Medicatie die als noodmedicatie wordt gebruikt en die niet werd afgeleverd op naam van de patiënt en waarvoor de verpleegkundige geen voorschrift heeft om het middel toe te dienen, kunnen gevolgen hebben voor de verpleegkundige. Toch, moet de verpleegkundige, in geval van nood de patiënt helpen en bijstaan, het toedienen van noodmedicatie behoort evenwel niet tot de definitie van noodhulp. Het niet bieden van hulp leidt tot schuldverzuim; echter art 422 bis uit het strafwetboek is bedoeld voor wie weigert hulp te bieden aan een persoon in nood, niet voor zij die hulp geboden hebben maar die achteraf ondoeltreffend blijkt te zijn.
De RIZIV regelgeving daarentegen bepaalt niet of je een handeling mag stellen, het bepaalt de vergoeding en de voorwaarden waaraan voldaan moet worden om de vergoeding te kunnen innen.